- adtrecto
- at-trecto ( adt-, Weissenb., Halm; att-, Ritschl, Rib., Kayser), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, freq. in an unlawful manner (syn.: contrecto, tracto, tango, palpo).I.Lit.:II.
Ne me attrecta,
Plaut. Pers. 2, 2, 45:aliquem nimium familiariter attr ectare,
id. Rud. 2, 4, 6:uxorem alicujus attrectare,
Cic. Cael. 8 fin.; Suet. Ner. 26 (cf. contrecto):signum Junonis adtrecta re,
Liv. 5, 22:patrios penates attrectare,
Verg. A. 2, 719:feralia adtrectare,
Tac. A. 1, 62 fin.:libros contaminatis manibus,
Cic. Har. Resp. 13: alienam rem, Sabin. Jus Civ. ap. Gell. 11, 16, 20:si attrectaverit me pater,
Vulg. Gen. 27, 12.— To feel after, grope for (eccl. Lat.):quasi absque oculis parietem attrectavimus,
Vulg. Isa. 59, 10.—Trop.: Facilis est illa occursatio et blanditia popularis; aspicitur, non attrectatur;procul apparet, non excutitur (the figure is derived from paintings or other works of art),
it is looked at, not touched, Cic. Planc. 12 Wund.—Also, to appropriate to one's self:regias etiam adtrectamus gazas,
Liv. 34, 4, 2:fasces securesque,
id. 28, 24:indecorum, adtrectare quod non obtineret,
Tac. A. 3, 52.— To feel after, seek to find (eccl. Lat.):quaerere Deum, si forte attrectent eum,
Vulg. Act. 17, 27.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.